Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2012

Αξιοποίηση ανθρώπινων πόρων σε ένα δίκτυο δομών για άτομα με αναπηρία

Eπιμέλεια:  Δ. Μαγριπλής – Λ. Μωράκου


Συνοπτική ανάλυση: Το  συγκεκριμένο βιβλίο περιλαμβάνει τα κείμενα των εισηγήσεων, όπως με την άδεια των συγγραφέων τα επιμεληθήκαμε,  που παρουσιάστηκαν στο Πανελλήνιο Επιστημονικό Συνέδριο με τίτλο « Αξιοποίηση Ανθρώπινου Δυναμικού στο Δίκτυο δομών για Άτομα με Αναπηρία», το οποίο οργανώθηκε από το ΠεΣΥΠ Πελοποννήσου και το Κ.Α.Φ.Κ.Α. Μεσσηνίας και πραγματοποιήθηκε στις εγκαταστάσεις του Κέντρου το Σάββατο 31 Ιανουαρίου και την Κυριακή 1 Φεβρουαρίου του 2004. Σκοπός του ήταν να δώσει την ευκαιρία σε επιστήμονες ερευνητές από όλη την Ελλάδα, να διατυπώσουν την δική τους απάντηση στο ερώτημα σχετικά με την αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού σε υπηρεσίες και δομές σε αναφορά με Άτομα με Αναπηρίες. Πιο συγκεκριμένα στο βιβλίο παρουσιάζονται εμπεριστατωμένες απαντήσεις σε πέντε θεματικές υποθέσεις που αφορούν : 1. Την Ανάπτυξη Δικτύου Δομών για ΑμεΑ. 2.  Την Εκπαίδευση για όλους ενάντια στον αποκλεισμό από την γνώση. 3. Τα Ανθρώπινα Δίκτυα Παραγωγικότητας. 4. Το Πρόσωπο με Πρόσωπο καθημερινά με την διαφορετικότητα και την Τέχνη. 5. Την Θεραπεία – Ανθρώπινα Δίκτυα Τέχνης. Συγκεκριμένα στα παραπάνω ερωτήματα απαντούν (με την σειρά που φιλοξενούνται στον συλλογικό τόμο), οι: Ο. Βουδούρης, «Η περιφερειόποίηση του δικτύου των δομών για Α.με.Α. / Ι. Βαρδακαστάνης, «Η λειτουργία των δικτύων δομών για Α.με.Α. στην Ευρώπη /Γ. Μανιαδάκης, «Μπορεί να αντλήσει ικανοποιήσεις από την εργασία του το προσωπικό των ενδιάμεσων δομών;» / Π. Καλλιγέρη – Βυθούλκα, «Εθελοντής – Ειδικός: Αμφισβήτηση και σύγκρουση ή παραδοχή και συνεργασία;» / Κ. Σκουμπάκη, «Προσχολική Ειδική Αγωγή» /Β. Σακκάς, «Ειδική αγωγή στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Κατασκηνώσεις Α.με.Α» / Ε. Κουδούνα – Παπαστρατηγάκη, «Ειδική αγωγή στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση» / Ολ. Στασινοπούλου, « Άτομα με αναπηρίες στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση» / Α. Μιχαλακέας, «Προεπαγγελματική και Επαγγελματική Εκπαίδευση Ψυχιατρικών Ασθενών» / Δ. Ψαρούλη, «Κέντρο Κοινωνικής Υποστήριξης Κατάρτισης Α.με.Α. Ψυχοκοινωνικές Διαστάσεις» / Σ. Καρπενησιώτης, « Εργαστήριο Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης. Νέα προοπτική αξιοποίησης ανθρώπινου δυναμικού στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση» /  Δ. Γ. Μαγριπλής, « Αξιοποίηση Ανθρώπινων Πόρων σε ένα Κέντρο Αποθεραπείας Φυσικής και Κοινωνικής Αποκατάστασης» / Ε. Σιδηροπούλου – Τσατσαρού, «Εμψύχωση ατόμων με νοητική υστέρηση και ψυχολογική υποστήριξη των οικογενειών τους» / Π. Νικολίνταη, « Η αναγκαιότητα της συνεργασίας των ειδικών» / Β. Καρτσωνάκης, «Ο ρόλος του Φυσιάτρου στην Αποκατάσταση» / Α. Μαρκουτσά, «Ο ρόλος του Φυσικοθεραπευτή στην Αποκατάσταση» / Π. Καταραχιάς, « Ο ρόλος της Εργοθεραπείας στην Αποκατάσταση» /Επιστημονική Ομάδα του 18 Άνω (Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αθηνών), « Θέατρο – Φωτογραφία ως θεραπευτικά μέσα» / Μ. Προυσαλέντη, «Θεραπεία μέσω της μουσικής».


 ΠεΣΥΠ Πελοποννήσου – Κ.Α.Φ.Κ.Α. Μεσσηνίας,Anko Press, Φιλιατρά 2004

Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012

ΔΕΚΑ ΜΙΚΡΕΣ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

"Οι "Δέκα μικρές εικονογραφημένες ιστορίες" είναι διηγήματα που γράφτηκαν μέσα στην μνημονιακή θύελλα. Θα έλεγα ότι είναι βαθιά πολιτικά κείμενα και μάλιστα διαμαρτυρίας, υπό το πρίσμα ότι στις μέρες μας όποιος επιμένει να ονειρεύεται είναι εκτός πραγματικότητας.Τις συνιστώ λοιπόν ανεπιφύλακτα σε όποιον και όποια ακόμη αντιστέκεται και επιμένει να φαντάζεται τις έννοιες και το λόγο με τον τρόπο που πρέπει..."



Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

Πολιτισμός και Διαφορετικότητα. Εμείς και οι Άλλοι

Του Δ. Γ. Μαγριπλή (επιμέλεια)


Συνοπτική ανάλυση: Το βιβλίο αποτελεί τον τέταρτο τόμο της επιστημονικής σειράς Θεός – Άνθρωπος – Κοινωνία. Έρχεται  να καλύψει κάποια ερευνητικά κενά και να προσθέσει επιπλέον πορίσματα στην θεωρητική και πρακτική διαπραγμάτευση του πολιτισμικού φαινομένου, ιδιαίτερα στο  κεφάλαιο «Εμείς και οι Άλλοι». Περιέχει πρωτότυπα  κείμενα δομημένα σε τέσσερεις ενότητες. Συγκεκριμένα: Κεφάλαιο πρώτο :Η ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ[1. Η. Κουλακιώτης - Ο Αλέξανδρος και οι«βάρβαροι» 2. Ε. Λαζόγκας - Από τη διαφορετική αρχιτεκτονική μορφολογία των πολιτισμών στον πανανθρώπινο κοσμολογικό συμβολισμό του ναού. Κόσμος και ναός στην αρχαιότητα 3. Δ. Γ. Μαγριπλής - Η συλλογική διαφοροποίηση στην προνεωτερική πραγματικότητα: Η Βυζαντινή αίρεση 4. Α. Γ. Μαράς - Χριστιανισμός και Ελληνικός πολιτισμός. Η στάση των «Απολογητών» απέναντι στον πολιτισμό του 2ου- 3ου αιώνα μ.Χ. 5. Φ. Πέρρα - Η εικόνα του άλλου κατά το μεσαίωνα: Όψεις των σχέσεων μεταξύ Ελλήνων και Λατίνων (10ος  - 15ος αι.) 6. Γ. Κόνδης - «Εμείς» και οι «Άλλοι» : Η περίπτωση του ανταγωνισμού δύο πόλεων (Άργος – Ναυπλίο) 7. Ρ. Μ. Σάμπα - Έτεροι εταίροι: Χίλιες μειονότητες και μία ταυτότητα στο ίδιο κράτος . Το παράδειγμα του Λιβάνου] Κεφάλαιο δεύτερο: Η ΕΝΝΟΙΑ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ [8. Σ. Κατούντα - Πολιτισμική διαφορετικότητα και λογοτεχνική πρόσληψη. Οιδίπους  Τύρανος και Φροϋδική ερμηνεία: Για μια ανάγνωση του Οιδίποδα άνευ Οιδιπόδειου 9. Ι. Κ. Σπηλιοπούλου - Ο Καζαντζάκης, η Φραγκοκρατία στην Πελοπόννησο και το πρόβλημα της πολιτισμικής ταυτότητας του Νεοέλληνα μέσα από το έργο του Ταξιδεύοντας – Ο Μοριάς 10. Α. Ν. Δουλαβέρας - Η Ετερότητα στα Δημοτικά τραγούδια: Προξενιά, έρωτες, γάμοι ετεροδόξων και αλλοεθνών 11. Σ. Γουνελάς - Τρεις διαφορετικοί του ίδιου πολιτισμού: Σαραντάρης, Πεντζίκης, Λορεντζάτος 12. Β. Μανουσάκης - To Εγώ και το Άλλο στην Ποίηση: Η Αυτοχειρία ως Τρόπος Διαφυγής στην Ποίηση των Σύλβια Πλαθ και Ανν Σέξτον 13.  -  Γ. Αλεξιάς - M.Παπαθανασίου - Το γυναικείο τατουάζ ως μορφή σωματοποίησης της πολιτισμικής διαφορετικότητας και αντίστασης 14. Κ.Φ. Σμιτζμπερζέ –  Αnamorphotiques 15. Γ. Ι. Παπαϊωάννου - Περί Διαφορετικότητας 16. Θ. Ν. Παπαθανασίου - Η κοινότητα ως βρόχος. Η αποστολή της Εκκλησίας στη σκοτεινή πλευρά της σελήνης.17. Δ. Κ. Πατσόπουλος – Τ. Πατρώνης - Εικόνες των Μαθηματικών της Εγγύς Ανατολής στους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς

Κεφάλαιο τρίτο: ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ [ 18. Χ. Βάγια - Η ειρηνική συνύπαρξη σε μια  διαπολιτισμική κοινότητα - Επανακτώντας  την προσοικείωση 19. Σ. Σπανέας - Κέντρο Υποδοχής και Φιλοξενίας Αιτούντων Άσυλο στην Κύπρο: Θέτοντας τις βάσεις για μια σύγχρονη οργανωσιακή δομή 20. Α.Ε. Καρακώστα - Επιπολιτισμός, Μετανάστευση και προσαρμογή 21. Θ. Φούσκας – Χ. Οικονόμου - Η πρόσβαση των μεταναστών στις υπηρεσίες υγείας στην Ελλάδα: Η ανάδυση μιας διακριτικής πρακτικής 22. Κ. Καστανιώτη - Η συμπεριφοριστική κουλτούρα των επαγγελματιών υγείας απέναντι στους αλλοδαπούς ασθενείς 23. Μ. Α. Κουρή -  Πολιτιστικοί Οργανισμοί και Πολιτισμική Διαφορετικότητα: H εμμένουσα πρόκληση 24. Κ. Β. Σκλάβου - Η διαπολιτισμική διάσταση της εκπαίδευσης ενηλίκων. Η ανίχνευση των εκπαιδευτικών αναγκών και η καταγραφή των στάσεων των ενηλίκων προσφύγων και μεταναστών 25. Σ. Γιαγκάζογλου - Η Θεολογία της Ετερότητας και το θρησκευτικό μάθημα στην Ελλάδα. Διαπολιτισμικές δυνατότητες και προοπτικές 26. Δ. Μπεκριδάκης - Ορθοδοξία και νέες Θρησκείες. Η εκκλησιαστική αποτίμηση της θρησκευτικής ετερότητας 27. π. Π. Καποδίστριας - Συναντώντας τους άλλους στις αφρικανικές κοινωνίες. Μια άγνωστη συνέντευξη του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας Παρθένιου Γ’ 28. Ι. Χ. Δρίτσας – Β. Δημόπουλος – Χ. Γροσδάνη - Ο ψηφιακός “άλλος” απέναντι στην παιδική αθωότητα. Η παιδαγωγία της τηλεοπτικής βίας]

Τον τόμο προλογίζει ο Ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών κύριος Δ. Γόνης. Επίσης συμμετέχει η εικαστικός Α. Κοκονάκη απαντώντας στο κεντρικό ερώτημα του τόμου με την πρωτότυπη σύνθεσή της που κοσμεί το εξώφυλλο του βιβλίου.  


Εκδοτικός οίκος Αν. Σταμούλη, Θεσσαλονίκη, 2011, (προλεγόμενα: Δ. Γ. Μαγριπλής, πρόλογος: Δ. Γόνης)

Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

Κριτικές Προσεγγίσεις στον Ορθόδοξο Πολιτισμό. Όψεις του Ελληνικού παραδείγματος

   Του  Δ. Γ. Μαγριπλή (επιμέλεια)

Το βιβλίο αποτέλεσε το βασικό εγχειρίδιο για τη διδασκαλία του μαθήματος «Σύγχρονος Ελληνικός Πολιτισμός» (12Ε20) που διδάχθηκε στο χειμερινό εξάμηνο του έτους 2007-8στο τμήμα “Ιστορίας – Αρχαιολογίας – Διαχείρισης Πολιτισμικών αγαθών” του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.




Συνοπτική ανάλυση: Το  σύγχρονο κοινωνικό περιβάλλον χαρακτηρίζεται από την παγκοσμιοποίηση στο επίπεδο της οικονομίας και της ιδεολογίας του κόσμου ως προϊόντος στα πλαίσια των διανθρώπινων σχέσεων αλλά και της διαπλοκής  των κοινωνικών θεσμών. Έτσι ιδεολογία και πίστη, θρησκεία και έθνος, σχέσεις εκκλησίας και πολιτείας, πολιτικός και πνευματικός λόγος, επαναπροσδιορίζονται και συνιστούν καίριες ψηφίδες στη νοηματοδότηση της συλλογικής ζωής στη φάση της μετανεωτερικότητας, αλλά και γενικότερα στο δρόμο για μια παγκόσμια δημοκρατική, πολυπολιτισμική  και ειρηνική ανθρωπότητα. Το τελευταίο αποτελεί αισιόδοξη προοπτική, δεδομένων των νέων παγκόσμιων συνθηκών, αλλά και της παραμέτρου ότι πάντοτε ο   χρόνος και ο τόπος, τα συμφέροντα, οι αντιλήψεις και η πολιτιστική εξέλιξη σηματοδοτούν την εκάστοτε καθημερινότητα.

Για να κατανοήσουμε αυτή την πραγματικότητα θα πρέπει να εντοπίσουμε την ιδεολογία ως κεντρικό πυρήνα της ανθρώπινης λογικής. Που σημαίνει ότι ενταγμένη στα χωροχρονικά της όρια, καθορίζει το εγώ και τον κόσμο μέσα από τις προϋποθέσεις της επίκαιρης εννοιολόγησής της, αλλά  και της παραμέτρους της όποιας επικράτησής της. Στην εποχή μας η ιδεολογία άλλοτε συγκρούεται με την Θρησκεία και άλλοτε συμμαχεί ή δανείζεται νοηματικά εργαλεία για την επικράτησή της. Όπως και να έχει, ακόμη και ως βιωματική υπόθεση, «Θρησκεία και Ιδεολογία – Ορθοδοξία και σύγχρονος κόσμος» (Δ. Γ. Μαγριπλής), οφείλουν να ανταποκριθούν στις προκλήσεις αλλά και τις απαιτήσεις ενός μετανεωτερικού κόσμου.  Και τούτο απαιτεί πρώτιστα έναν επιστημονικό διάλογο που θα οδηγήσει στην ανάδυση ενός διαφορετικού λόγου. Αλλά και  στην αναζήτηση  της ουσίας των κοινωνικών σχέσεων, οι οποίες με την σειρά τους διαμορφώνουν την όποια κοινωνική πολιτική. Επομένως η θρησκεία είτε ως προσωπικό βίωμα είτε ως οργανωμένο καθίδρυμα θα πρέπει να διαλεγεί και να πονέσει με τις ιδέες, ακόμη και με αυτές που δείχνουν να συγκρούονται μαζί της. Στο πνεύμα αυτό συμπεριλαμβάνονται τα άρθρα: «H κοκκινοσκουφίτσα και ο κακός λύκος ή πώς"ουδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν". Σημειώσεις για τον διάλογο Εκκλησίας και Αριστεράς» (Θ. Ν. Παπαθανασίου), «Από το άτομο στο ανθρώπινο πρόσωπο – Η συμβολή της πατερικής σκέψης στην υπέρβαση  διλημμάτων της κοινωνικής πολιτικής» (Ολ. Στασινοπούλου), «Φιλανθρωπία και Κοινωνική Πρόνοια στην Ορθόδοξη Εκκλησιαστική παράδοση» (Π. Σταθόπουλος – Δ. Μπουρίκος), «Πολυθρησκειακότητα, Ορθοδοξία και το πρόβλημα της αλήθειας» (Β.Αδραχτάς),«Εναλλακτικές Θρησκευτικές Ταυτότητες στην Μεθόριο Μοντέρνου – Μεταμοντέρνου. Η Περίπτωση της Νέας Πνευματικότητας» (Δ.Μπεκριδάκης), «Χριστιανικός Πολιτισμός στα μεταίχμια της Νεωτερικότητας. Μία προσπάθεια επαναξιολόγησης των σχέσεων του Χριστιανισμού με τον Πολιτισμό»(Δ. Ουλής), Τέλος η  σχέση ορθοδοξίας και σύγχρονου κόσμου, ως θέμα επιστημονικής συζήτησης, πλουτίζεται  και από την οπτική  του εικαστικού Χρήστου Παζαΐτη. Η εικαστική συμμετοχή στον διάλογο αποτυπώνεται από το  πρωτότυπο έργο του, που   κοσμεί το εξώφυλλο του τόμου.

Εκδοτικός οίκος Αν. Σταμούλη, Θεσσαλονίκη 2007, ISBN 978-960-6741-30-2  (προλεγόμενα: Α. Σταμούλης,  πρόλογος : Δ. Γ. Μαγριπλής)

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

Η Ιδεολογία στο χρόνο μέσα από εκφάνσεις του πολιτιστικού φαινομένου

Του Δ.Γ. Μαγριπλή (επιμέλεια)        

Το βιβλίο αποτέλεσε ένα από τα βασικά  εγχειρίδια για τη διδασκαλία του μαθήματος  «Ιστορία του Πολιτισμού: Ιδεολογικά Ρεύματα στη σύγχρονη Ελλάδα» (12Ε1 – 8) που διδάχθηκε στο χειμερινό εξάμηνο του έτους: 2009 – 10, στο τμήμα “Ιστορίας – Αρχαιολογίας – Διαχείρισης Πολιτιστικών Αγαθών” του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Επίσης το βιβλίο αποτέλεσε  βασικό εγχειρίδιο για τη διδασκαλία του μαθήματος «Δυτικός Πολιτισμός» (ΠΟΛ 251) που διδάχθηκε στο εαρινό εξάμηνο του έτους: 2011 – 12, στο τμήμα “Βαλκανικών Σπουδών” του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας   



Συνοπτική ανάλυση: Ο τόμος για την «Ιδεολογία» αποτελεί τον τρίτο τόμο της επιστημονικής σειράς Θεός – Άνθρωπος – Κοινωνία και  μια πραγματική πρόκληση για όλους τους συμμετέχοντες. Και τούτο γιατί στις μέρες μας οι ερευνητικές  αναφορές σε έννοιες  όπως η παραπάνω δεν αποτελούν μόνο μια απλή αναζήτηση στον ιστορικό χρόνο αλλά συνιστούν και μια εκ νέου οριοθέτηση ενός, μέχρι πρόσφατα, έντονα ιδεολογικοποιημένου όρου. Για άλλη μια φορά η επιστημονική μας σειρά ακολούθησε την επιστημολογική προσέγγιση ενός κοινού ερωτήματος και είναι ιδιαιτέρως ενδιαφέρον το γεγονός ότι υπό την στέγη του ιδίου τόμου φιλοξενούνται απόψεις από διαφορετικές επιστημονικές και μεθοδολογικές προσεγγίσεις. Συγκεκριμένα:
Στο πρώτο κεφάλαιο, υπό το γενικό τίτλο «Η Ιδεολογία στο χρόνο», εντοπίζονται τέσσερα κείμενα που μελετούν την έννοια στην Αρχαία και Βυζαντινή περίοδο: «Η ιδεολογία της αθηναϊκής ηγεμονίας. Από την Realpolitik στην Machpolitik» (Β. Λ. Κωνσταντινόπουλος), «Το μετριοπαθές πολίτευμα και η μέση τάξη στην πολιτική ιδεολογία του Θουκυδίδη» (Δ. Κ. Πανομήτρος), «Ιδεολογία και Δικανική ρητορεία στην Αθήνα της κλασσικής περιόδου» (Ε. Βολονάκη), «Ιδεολογία και κοινωνία στο Βυζάντιο» (Δ. Γ. Μαγριπλής).
Στο δεύτερο κεφάλαιο, με τον γενικό τίτλο «Η έννοια μέσα από εκφάνσεις του Πολιτιστικού φαινομένου»  αναζητάτε  η σύνδεση της ιδεολογίας με μορφές τέχνης και γενικότερα της πολιτιστικής έκφρασης των ανθρώπων όσο και των συλλογικών μορφωμάτων τους. Ειδικότερα: «Ζητήματα Ιδεολογίας και Τέχνης στην Ευρώπη του 17ου και 18ου αιώνα: Γλυπτική, Ζωγραφική, Ψηφιδωτό» (Α. Ε. Κοκονάκη), «Η επίδραση της ιδεολογίας του Αναγεννησιακού Ανθρωπισμού στην Μπαρόκ Όπερα: Ήχος – Λόγος – Τραγουδιστής» (Α. Α. Κουρή), «Η μάχη των ιδεών στην ελληνική λογοτεχνική παραγωγή του 18ου αιώνα: Το Σχολείον των ντελικάτων εραστών του Ρήγα και ο αντίλογός του» (Ι. Γ. Πλεμμένος), «Ιδεολογία και πίστη στη Λογοτεχνία», (Α. Γ. Καλογερόπουλος), «Ιδεολογίες και Ιδεολογήματα στον αθλητισμό» (Ν. Φακιολάς -  Μ. Γραίκου), «Ιδεολογία και Κινηματογράφος: Ανάμεσα στην ιστορία και το μύθο: Η ταινία “HΣωφερίνα”» (Α. Μ. Κουμανταράκη), «Σχολείο και Ιδεολογία: όροι συγκρότηση των βασικών ιδεολογικών αξόνων» (Κ. Ν. Θεριανός).
Στο τρίτο κεφάλαιο επιχειρείται «Η Διαπραγμάτευση της έννοιας στο σύγχρονο πολιτιστικό περιβάλλον». Συμπεριλαμβάνονται τα κείμενα: «Δοκίμιο για την Ιδεολογία. «Αλήθεια» και «Ιδεολογία» για μια κοινωνία ανθρώπινη και ουσιαστική» (Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Μεσσηνίας  Χρυσόστομος Σαββάτος), «Η γυναικεία φτώχεια: τάσεις και επιπτώσεις» (Λ. Μαράτου-Αλιπράντη), «Ιδεολογικοί προσδιορισμοί του χρόνου και του ατόμου σε μια σύγχρονη ιατροκεντρική πραγματικότητα» (Γ. Τ. Αλεξιάς), «Η Διαπραγμάτευση ως κυρίαρχη Ιδεολογία του σύγχρονου κόσμου» (Λ. Α. Παπακωνσταντινίδης), «Οι επιρροές της ιδεολογίας του Ρομαντισμού στη σύγχρονη πολιτιστική πολιτική και διαχείριση» (Μ. Α. Κουρή), «Ιδεολογικός σχολιασμός στην οργάνωση και διοίκηση οργανισμών που παράγουν τα δημόσια αγαθά υγείας και παιδείας»(Ν. Μ. Πολύζος), «Η Χρονική Εξέλιξη της Ιδεολογίας Μάρκετινγκ στο Πεδίο του Μάρκετινγκ Πολιτισμικών Αγαθών» (Γ. Σ. Σπαής),   «Ιδεολογία και Νέες Τεχνολογίες» (Θ. Κ. Κοτσιλιέρης).
Εξαιρετικό ενδιαφέρον αποτελεί και η εικαστική απάντηση στο ίδιο ερώτημα της ζωγράφου Ι.Bachmann Karydomati, με το πρωτότυπο έργο που κοσμεί το εξώφυλλο του τόμου.
Όπως τονίζει στον πρόλογο του  ο Καθηγητής Α. Γ. Κ. Σαββίδης, που μετά από πρόσκληση του εκδοτικού οίκου κάνει την πρώτη κριτική ανάγνωση του τόμου:
«Όλα τα παραπάνω καθιστούν την συλλογική προσπάθεια άκρως ενδιαφέρουσα, επιστημονικός άρτια  και φυσικά μοναδική για την βιβλιογραφική συμβολή της. Η  έρευνα πλουτίζεται με την συγκεκριμένη μελέτη και  η προσπάθεια τόσο του εκδοτικού οίκου του Αντ. Σταμούλη όσο και του επιστημονικού υπεύθυνου της σειράς και επιμελητή του τόμου κ. Δ. Γ.  Μαγριπλή, θεωρούμε ότι στέφεται με απόλυτη επιτυχία».

εκδοτικός οίκος Αν. Σταμούλη, Θεσσαλονίκη 2009, ISBN 960-978-6887-17-8(προλεγόμενα: Δ. Γ. Μαγριπλής, πρόλογος: Α. Γ. Κ. Σαββίδης)

 

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

«Όψεις του πολιτιστικού φαινομένου: Επιστημολογικές προσεγγίσεις του Θανάτου και της Ζωής»,


Του Δ. Γ. Μαγριπλή (επιμέλεια)

Το βιβλίο αποτέλεσε βασικό εγχειρίδιο για τη διδασκαλία του μαθήματος  «Ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις στην Κοινωνική Εργασία» που διδάχθηκε στο χειμερινό εξάμηνο του έτους 2010-1 και 2011 – 2, στο τμήμα “Κοινωνικής Εργασίας” του Α.Τ.Ε.Ι. Πάτρας.






Συνοπτική ανάλυση
Πρόκειται για μια συλλογική προσπάθεια όπου  ερευνητές από διαφορετικές μεθοδολογικές και επιστημονικές αφετηρίες καταγράφουν και στοχάζονται την έννοια του θανάτου. Ο τόμος έχει χωριστεί σε τέσσερα κεφάλαια, δίνοντας στον αναγνώστη την ευκαιρία εντρύφησης σε διαφορετικά πεδία προβληματισμού. Συγκεκριμένα:

  Στο πρώτο κεφάλαιο ιχνηλατείται ο θάνατος στην δημόσια σφαίρα. Και τούτο επιδιώκεται μέσα από τα άρθρα: «Κοινωνικές καταγραφές του θανάτου από το Βυζάντιο έως σήμερα στην Ελληνική πραγματικότητα» (Δ. Γ. Μαγριπλής), «Αξία της ζωής και την απαξία του θανάτου στα Δημοτικά τραγούδια» (Α. Ν. Δουλαβέρας), «Ο Θάνατος ως Show, ως Καταναλωτικό Αγαθό: Η περίπτωση της έκθεσης “Body Worlds”» (Γ. Τ. Αλεξιάς), «Πόνος-θλίψη-θάνατος: Η προσέγγιση της Κοινωνικής Εργασίας» (Δ. Η. Μπουρίκος – Π. Α. Σταθόπουλος), «Συμβουλευτική Παρηγορητική Πένθους : Μένοντας μαζί μέχρι το Τέλος» (Ι. Χ. Δρίτσας),  «Ο τοξικομανής και ο θάνατος. Η προβληματική του μη επιτελεσμένου πένθους» (Α. Ι.  Μάτσα).
  Στο δεύτερο κεφάλαιο αναζητείται η έννοια στον χώρο της φιλοσοφίας και της τέχνης. Εμπεριέχονται τα κείμενα: «Ελευθερία ενώπιον του θανάτου» (Α. Α. Παπαρίζος), «Si vis vitam, para mortem: Η αγωνία της υπάρξεως ενώπιον του θανάτου στη διαλεκτική μεταξύ θεολογικής και κοσμικής επιστημονικής σκέψεως» (Κ. Ι. Κορναράκης), «Θεολογικοί Στοχασμοί για τα έμβρυα και τα νήπια που ο βίος τους τερματίζεται πρόωρα» (Β. Γ. Φανάρας), «Τα Μαθηματικά ως φάρμακον θανάτου» (Δ. Κ. Πατσόπουλος), « Ο θάνατος στην Τέχνη» (Δ. Αγγελής).
   Στο τρίτο κεφάλαιο επιχειρούνται προτάσεις για την διαχείριση της έννοιας στις σχολικές αίθουσες.Συγκεκριμένα: «Παιδαγωγικές προσεγγίσεις της έννοιας του θανάτου» ( Α. Θ. Γκιουλής),«Φιλολογικές προτάσεις για τη διαχείριση της έννοιας του θανάτου» (Ι. Δ. Σόλαρης), «Θεολογικές προτάσεις για τη διαχείριση της έννοιας του θανάτου» (Ι. Π. Μπουγάς), «Διαπολιτισμική προσέγγιση του πένθους: η διαπολιτισμική διαχείριση του πένθους  στη σχολική κοινότητα, μία ειδική περίπτωση» (Β. Α. Πανταζή).

 Στο τέταρτο κεφάλαιο παρουσιάζονται κείμενα με έντονο βιωματικό χαρακτήρα, δηλαδή μελέτες που σχετίζονται ακόμη και άμεσα με την ιδιότητα ή την διάθεση του συγγραφέα. Ειδικότερα: «Μοναχική ζωή: Φιλοσοφία περί του θανάτου» (Πατάπιος μοναχός Καυσοκαλυβίτης), «Ο θάνατος και ο κλινικός ιατρός. Βιωματική εμπειρία και σκέψεις ενός χειρουργού» (Ο. Γ. Βουδούρης), «Μυστήριον του θανάτου ή εξορία του θανάτου;» (Π. Λ. Καλαϊτζίδης), «Θάνατος δεν υπάρχει. Επιθανάτιες εμπειρίες και νέα πνευματικότητα» (Δ. Ι. Μπεκριδάκης).

 Στο κεντρικό θέμα «Επιστημολογικές προσεγγίσεις του θανάτου και της ζωής» απαντά και ο εικαστικός Χρήστος Παζαΐτης. Η άποψή του αποτυπώνεται με το πρωτότυπο έργο του, που κοσμεί το εξώφυλλο του τόμου.


Eκδοτικός οίκος Αν. Σταμούλη, Θεσσαλονίκη 2008,ISBN 960-978-6741-52-4 (πρόλογος : Δ. Γ. Μαγριπλής)


Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

«Στα τέταρτα του χρόνου», Δημήτρης Γ. Μαγριπλής, Εκδόσεις Σταμούλης Αντ.

Χρώμα και λόγος


Αγγελική Κοκονάκη: Προσκυνηματική έξοδος. Δημήτρης Γ. Μαγριπλής: Στα τέταρτα του χρόνου

Δημήτρης Γ. Μαγριπλής
ζωγραφική: Αγγελική Κοκονάκη

Σταμούλης Αντ., 2010
96 σελ.
ISBN 978-960-6887-33-8





Η συνεργασία με ένα εικαστικό αποτέλεσε για μένα μια πρόκληση, όχι μόνο για το τελικό αποτέλεσμα, μα για τη διαδρομή και την επικοινωνία με ένα μονοπάτι της ανθρώπινης φαντασίας που δύσκολα θα έλεγα το κατέχω και φυσικά το κρίνω. Η επικοινωνιακή δυνατότητα όμως, που μας έδωσε η έκδοση της πρώτης λογοτεχνικής μου απόπειρας, με οδήγησε να καταλήξω ότι είτε μέσα από το χρώμα, είτε μέσα από τον ποιητικό ή λογοτεχνικό λόγο γενικότερα, μπορούμε, όπως τονίζει και η Αγγελική Κοκονάκη, να μιλήσουμε για κάτι που φαντάζει ορθολογικά αδύνατο. Πόσο μάλλον όταν ο όποιος βιωματικός δρόμος, μέσα από την τέχνη, καταλήγει σε συγγενικές ονειρικές προτυπώσεις. Τότε επέρχεται η έκπληξη.

Έτσι το «Στα τέταρτα του χρόνου», μια αυτοτελή ποιητική απόπειρα, εντάσσεται στην «Προσκυνηματική έξοδο» της φίλης ζωγράφου. Νομίζω ισότιμα και εξίσου εναγώνια στη πρόθεσή τους να βοηθήσουν σε μια υποκειμενική προσπάθεια προσδιορισμού του εαυτού και της σχέσης μας με τις ενέργειες της φύσης . Αφού περί της ουσίας, θα ήταν νομίζω υπόθεση μιας ορθολογικής καθαρά μορφής, λίγο ασυμβίβαστο με το διάλογο που κανονάρχησε αυτή
τη δουλειά.
Η προσπάθεια καταστολής του χρόνου δια της αιχμαλωσίας του θύμισε, τουλάχιστον από τη μεριά μου, περισσότερο ένα φωτογραφικό στιγμιότυπο , ή μια αντανάκλαση της φυσικής ομορφιάς στον εσωτερικό μου καθρέφτη . Κυριολεκτικά προσπάθησα να συλλάβω μια σκηνή από το φυσικό περιβάλλον , αντιπροσωπευτική μιας από τις τέσσερις εποχές και με τη πειθαρχία του γνώριμου σχήματος των 5 – 7 – 5 συλλαβών (Haiku), να το αποδώσω με το
στάλαγμα μιας μοναδικής νότας, αστραπιαία. Πρόκειται για την χωρίς βία χάραξη μιας μονοκονδυλιάς. 
Δεν ξέρω αν το αποτέλεσμα μετά την καταγραφή του επιβίωσε ποιητικά, ιδιαίτερα μετά την παρέλευση της ιστορικά πρώτης συγκίνησης αλλά είμαι βέβαιος πως απέδωσε επι-κοινωνία με την εικαστικό που επιμελείται αυτής της εκδοτικής προσπάθειας.
Σίγουρα δεν ταυτιστήκαμε, άλλωστε αυτό δεν είναι επιζητούμενο, μα στο πλαίσιο της πειθαρχίας ενός διαλόγου, στην υπακοή της σειράς, στην αντίστοιχη προσπάθεια αφαίρεσης καρποφόρησε μια γλυπτική του λόγου και της εικόνας. Παράλληλα εκφράστηκε μια ικεσία στις δυνάμεις της φύσης σε όλα τα επίπεδα, στην περιφρονημένη της ιερότητα και στην αγωνία του τέλους της, όπως διαδίδεται. Τόσο το «Στα τέταρτα του χρόνου» όσο και η «Προσκυνηματική έξοδος» είναι μια αποκρυπτογράφηση, αποκάλυψη ψυχικών κεφαλαίων, μέσα από τη διαπίστωση ότι ο άνθρωπος είναι αναπόσπαστο στοιχείο της φύσης και μάλιστα λόγω ικανοτήτων έχει την υποχρέωση να ζει σε απόλυτη αρμονία μαζί της.
Όπως και στην κηπουρική, πράγμα οικείο και ιδιαίτερα αρεστό για μένα, αφήσαμε το τελικό άγγιγμα. Έτσι ο κήπος όσο κι αν φαίνεται ατελείωτος, δεν είναι παρατημένος. Αντίθετα δηλώνει το απόρρητο, το κρυφό, την αλήθεια. Αυτό είναι υπόθεση υποκειμενικής τραγικότητας στο δρόμο για την όποια υπαρξιακή προσωπική απάντηση.
Ο αναγνώστης λοιπόν ας συμπληρώσει μόνος του το λόγο, την εικόνα ή τον κήπο, ανάλογα με τις δικές του αρετές και διαθέσεις.
Φθινόπωρο του 2008
Δρ. Μαγριπλής Δημήτριος

Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012

Μαθήματα Κηπουρικής

Το πρώτο βιβλίο μου εκδόθηκε το 2007 με το λογοτεχνικό ψευδώνυμο Φώτης Αδάμης.


Ιστορίες του χθες και του σήμερα με φόντο την όμορφη Κυπαρισσία της Αρκαδιάς και με ήρωές τους απλούς, καθημερινούς ανθρώπους, ορμώμενους και εμπνευσμένους, όμως, στις πράξεις τους από διαφορετικά ο καθένας κίνητρα -άλλοτε τα πιο υψηλά και άλλοτε τα πιο ευτελή.  Έτσι που όλοι μαζί να συνθέτουν την ποικιλομορφία του ανθρώπινου παλίμψηστου και μέσα από την αμεσότητα και δραστικότητα της περιγραφής τους να γίνονται οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, κρατώντας συνάμα το ενδιαφέρον μας αμείωτο μέχρι τέλους.

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

Επιστημονική μελέτη

"Σχέσεις και λειτουργία των θεσμών. Η διαπλοκή της πολιτικής και της θρησκείας στην κοινωνία του Βυζαντίου. Μια ιστορικο–κοινωνιολογική καταγραφή"

Το βιβλίο αποτέλεσε βασικό εγχειρίδιο για τη διδασκαλία του μαθήματος «Πολιτικοί και Εκκλησιαστικοί θεσμοί στο Βυζάντιο» (12Ε1 – 6) που διδάχθηκε στο χειμερινό εξάμηνο, τα έτη: 2008 – 9 και 2009 – 10, του τμήματος “Ιστορίας – Αρχαιολογίας – Διαχείρισης Πολιτιστικών Αγαθών” του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.



 Συνοπτική ανάλυση:

Αντικείμενο της μονογραφίας είναι μια ιστορικο-κοινωνιολογική καταγραφή της σχέσης και λειτουργίας δύο εκ των σπουδαιότερων κοινωνικών θεσμών, της εκκλησίας και της πολιτείας, που αποτέλεσαν διαπλεκόμενες ίνες στο υφάδι του χρόνου. Προσδιόρισαν βεβαίως το παρελθόν, όχι μόνο το τοπικό αλλά συνολικά το ευρωπαϊκό. Τόσο το υποκείμενο όσο και η κοινωνία γενικότερα, τουλάχιστον μέχρι την εποχή του εξαστισμού και των μεγάλων νεότερων επαναστάσεων, κινήθηκε στα επίπεδα της σκέψης και της πράξης ελεγχόμενη και χειραγωγούμενη από ένα σύστημα ιδεών, πυρήνα του οποίου αποτέλεσε η θρησκεία, όπως αυτή ερμηνεύτηκε και αποδόθηκε στα χωροχρονικά της πλαίσια. Το βιβλίο, λοιπόν, με βάση όλα τα παραπάνω χωρίζεται σε δύο μέρη:

Στο πρώτο μέρος επιχειρείται μια κριτική καταγραφή των συνθηκών που οδηγούν στην εννοιολόγηση της θρησκείας, τόσο στα πλαίσια της παραδόσεως όσο και στην σύγχρονη εποχή. Αυτό αποτελεί συνάρθρωση μιας σειράς ερευνητικών αποκυημάτων – νεότερων σκέψεων και καταλήξεων επάνω στο θέμα, αν και ορίζεται επιπλέον από την αναπόφευκτα υποκειμενική μας παρουσία στον χρόνο.

Το δεύτερο μέρος, το οποίο αποτελεί περαιτέρω επεξεργασία τμήματος παλαιότερης έρευνας, ασχολείται με την Πολιτική Ιδεολογία του Βυζαντίου, όπως με βάση τις επιστημονικές παραμέτρους την κατανοήσαμε και την καταγράψαμε. Οδηγηθήκαμε έτσι στην καταγραφή και ανάδειξη τής «Συνολικής Πολιτικής Ιδεολογίας» που κυριαρχεί στην Βυζαντινή κοινωνία. Αναδύθηκε έτσι ένα νέο μοντέλο ερμηνείας σημαντικών γεγονότων της συγκεκριμένης ιστορικής περιόδου, αλλά και μια επιπλέον προϋπόθεση για να αντιληφθούμε την ελληνική πραγματικότητα καλύτερα στην πορεία της μέσα στη ροή της ιστορίας. Ακόμη και μέχρι τις μέρες μας, αφού η χώρα μας , παρότι γεωγραφική περιφέρεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με βάση την ιστορική της ιδιαιτερότητα επιμένει ίσως περισσότερο σε μια παραδοσιακού τύπου παρουσία τής εκκλησίας στην κοινωνική ζωή.



 Εκδοτικός οίκος Αν. Σταμούλη 2003,    β έκδοση 2006.

 

Δευτέρα 6 Αυγούστου 2012

4 + 4 .... Οκτώ Χαϊκού !


Φεγγάρι καρπός
ολόγιομος και μεστός
στον γαλαξία.

Κοιτάζω το φως
η λάμψη βροχή ζωής
σε άνυδρη γη.

Ιερό δέντρο
καλύπτει με πράσινο
ανάσα ζωής.

Ίασμος λευκός
της φύσης το άρωμα
αποκαλύπτει.




Σταφύλι στη γη

του μόχθου παράγωγο
της φύσης μέθη.

Αμπέλου κλώνος

γιρλάντα στο κάτασπρο
ολοπράσινη.

Κλαρί πράσινο
πουλί του παραδείσου
ανθίζει αργά.

Ροδοσκέπαστη

αυλή τόσων θαυμάτων
πώς με αντέχεις;



Από το βιβλίο "Χρώμα και λόγος"   (Αγγελική Ε. Κοκονάκη  -  Δημήτριος Γ. Μαγριπλής)
ΕΠΙ-ΓΝΩΣΗ.  Εκδόσεις Αντ. Σταμούλη. 2010.

Οι πίνακες είναι του Salvador Dali

Δ. Μαγριπλής : Η μυθολογία μιας μουσικής μπάντας , μέσα από την πέννα της Κρίστης Στασινοπούλου. Μια συνομιλία με την συγγραφέα.

  Την Κρίστη Στασινοπούλου και τον Στάθη Καλυβιώτη τους γνωρίζω από την δεκαετία του ’80. Προσωπικά τον Στάθη τον παρακολουθώ από τα μαθητικ...